اعتقاد به استقلال اولیای خدا در فیض‌رسانی‌در برابر گروه پیشین، برخی نیز دچار افراط شده و در حق پیامبران و اهل بیت(ع) غلو می‌کنند و از روی نادانی معتقدند که پیامبران و امامان معصوم(ع) در فیض‌رسانی، به خود متکی‌اند؛ غافل از اینکه آنان واسطه‌ای برای رسیدن به فیض الهی‌اند و از خود هیچ استقلال و تدبیری ندارند و با اذن الهی می‌توانند شفا دهند یا دعایی را اجابت کنند. همچنان‌که خداوند در قرآن، معجزه‌ها و کرامت‌های حضرت عیسی(ع) را به اذن خویش وابسته دانسته است:
وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّینِ کَهَیْئَهِ الطَّیْرِ بِإِذْنِی فَتَنْفُخُ فِیهَا فَتَکُونُ طَیْراً بِإِذْنِی وَ تُبْرِئُ الْأَکْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْنِی وَ إِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَی بِإِذْنِی المائده، ۱۱۰
و هنگامی که به اذن من از گل، چیزی به صورت پرنده می‌ساختی و در آن می‌دمیدی و به اذن من، پرنده‌ای می‌شد. و کور مادرزاد و مبتلا به بیماری پیسی را به اذن من شفا می‌دادی. و مردگان را به اذن من زنده می‌کردی.

عناوین اصلی کتاب صحیفه مودت شامل:
اشاره؛ دیباچه ؛ پیش گفتار؛
فصل اول ارتباط عاطفى ؛
فصل دوم ارتباط آرمانى ؛
فصل سوم ارتباط استمدادى با امامان معصوم (ع)؛
فصل چهارم رابطه عهد و پیمان با اهل بیت (ع)؛ کتابنامه