نقد و بررسی بازی Dirt Rally 2.0

سری Dirt همیشه به خاطر گیم پلی بی‌رحم، فیزیک طبیعی اتومبیل‌ها و کنترل بسیار دشوارش مشهور بوده؛ ویژگی که بسیاری از گیمرها ستایش می‌کنند در حالی که بسیاری دیگر از آن بیزارند. اگر یک ماه پیش از من در مورد سختی این فرنچایز سوال می‌شد، می‌گفتم این سختی یکی از ویژگی‌های اصلی این سری است و در واقع همین ویژگی درت را از دیگر عناوین ریسینگ جدا می‌کند؛ حذف آن از بازی باعث می‌شود درت به یک فرنچایز مسابقه‌ای عادی تبدیل شود، نه آن شبیه سازی که باید باشد. اما هفته پیش با تجربه Dirt Rally 2.0 نظرم به کل عوض شد. همانطور که حدس می‌زدید، این عنوان کنترل دشوار همیشگی سری را با خود به همراه دارد؛ دشواری که به تنهایی کافی است تا بسیاری از بازیکنان نا امید شده و اصلا سمت این عنوان نروند. اما در کنار این دشواری، لذت‌های کوچک و بزرگی را نیز می‌توان پیدا کرد که باعث می‌شوند DR 2.0 به یکی از بهترین شبیه سازهای رالی تبدیل شود.

اگر می‌خواهید یک نظر کلی راجع به این بازی به شما بدهم، باید بگویم که DR 2.0 یک شبیه ساز بسیار سخت و در عین حال بسیار خوش آیند است که به ریشه‌های سری وفادار مانده و آنقدر خوب عمل کرده که شاید حتی افرادی که به اینگونه عناوین شبیه ساز علاقه‌ای ندارند را مجذوب خود کند. اما اگر می‌خواهید بیشتر با اثر جدید Codemasters آشنا شوید، بازار اندروید ضیاء الصالحین همراه باشید تا دقیق‌تر به نقد و بررسی Dirt Rally 2.0 بپردازیم.

کم پیش می‌آید عناوین شبیه ساز(مخصوصا ورزشی) بازی‌های خوبی از آب در بیایند و معمولا تنها مورد توجه علاقه مندان همان رشته قرار می‌گیرند. خوشبختانه DR 2.0 جزو این دسته عناوین نیست و از نظر من یکی از بهترین بازی‌ها در سبک خودش به حساب می‌آید. اما بگذارید قبل از ادامه دادن یک چیز را برای شما روشن کنم، به امید به دست آوردن تجربه‌ای مانند Forza Horizon 4 به سراغ DR 2.0 نروید؛ این عنوان یک شبیه ساز بی‌رحم است، نه یک بازی ریسینگ اوپن ورلد. شبیه سازی که اصلا از جسورانه عمل کردن و بهم ریختن اعصاب بازیکن ترسی ندارد و این ویژگی هم مزایا و هم معایبی را با خود به همراه دارد.

DR 2.0 یک شبیه ساز بسیار سخت و در عین حال بسیار خوش آیند است که به ریشه‌های سری وفادار مانده و آنقدر خوب عمل کرده که شاید حتی افرادی که به اینگونه عناوین شبیه ساز علاقه‌ای ندارند را مجذوب خود کند.

به طور کلی بازی به دو بخش Free Play و My Team تقسیم می‌شود. بخش My Team چیزی مانند Career Mode است که دیگر هر گیمری با آن آشنایی دارد؛ در نقش یک راننده مسابقات مختلف را انجام می‌دهید، پیروز می‌شوید، پیشرفت می‌کنید، ماشین‌های جدید می‌خرید و یا همان ماشین‌هایی که در اختیار دارید را ارتقا می‌دهید. حتی می‌توانید افراد جدیدی برای تیم خود استخدام کنید یا همان افرادی که در اختیار دارید را بیشتر آموزش دهید تا در کار خود بیشتر ماهر شوند؛ و این از اهمیت زیادی برخوردار است، زیرا با توجه به مهارت شما در رانندگی، بعد از هر مسابقه ممکن است ماشین را سالم تحویل دهید یا اینکه هیچ چیز از آن باقی نمانده باشد! تعمیرات زمان زیادی می‌برند و اگر تیم درست و حسابی نداشته باشید، نمی‌توانند تعمیرات را به موقع انجام داده و بنابراین مسابقات بعدی را از دست می‌دهید یا جریمه زمانی می‌شوید. هیچ داستانی برای این بخش وجود ندارد و هیچ فستیوال بزرگی در کار نیست! اما این زیاد مهم نیست، چرا که از یک بازی شبیه ساز از لحاظ داستانی انتظار زیادی نمی‌رود؛ بلکه در این عناوین گیم پلی اهمیت بسیار زیادی دارد. تنها مشکلی که در مورد بخش My Team وجود دارد این است که این بخش نیاز به اتصال دائم به اینترنت دارد، حتی با وجود اینکه اصلا نیازی به اینترنت ندارد. بنابراین اگر مشکلی برای سرورهای شرکت سازنده یا اینترنت شما پیش بیاید، دیگر نمی‌توانید از این بخش استفاده کنید. بخش Free Play نیز، همانطور که از اسمش پیداست به شما اجازه می‌دهد به طور آزادانه Championshipهای مختلف را کامل کرده یا حتی Championshipهای دلخواه خود را خلق کنید.

مهم نیست سراغ کدام یک از این دو بخش بروید، گیم پلی بازی هیجانی، لذت بخش و دوست داشتنی است. مسابقات دو نوع هستند؛ رالی کراس و TSD(رالی زمان سرعت مسافت) و هر کدام به یک شکل جذاب هستند. قبل از توضیح دادن در مورد هر کدام باید بگویم که بازی پیش از هر مسابقه انتخابات و گزینه‌های بسیار زیادی را پیش روی شما می‌گذارد؛ در واقع سیستم شخصی سازی ماشین‌ها بسیار عمیق و جذاب است و یکی از مهم‌ترین مشخصه‌های DR 2.0 به حساب می‌آید. زاویه چرخ‌های ماشین، قدرت ترمز و کمک فنرها، حداکثر سرعت هر دنده و خیلی چیزهای دیگر را می‌توانید با توجه به سلیقه و سبک کار خودتان تغییر دهید. ناگفته نماند که تمامی این انتخابات عواقبی را به دنبال دارند؛ از آنجایی که مسابقات کاملا داینامیک هستند و ممکن است هر بلایی سر ماشین شما یا حتی دیگر راننده‌ها بیاید، بهتر است در تصمیمات خود دقت زیادی به خرج دهید. مثلا اگر چرخ زاپاس داخل اتومبیل نداشته باشید، سرعت ماشین افزایش پیدا کرده و سریع‌تر به مقصد می‌رسید؛ اما اگر در حین مسابقه یکی از چرخ‌های شما پنچر شود دیگر بدبخت می‌شوید! به طور کلی این گزینه‌ها فقط برای زیبایی نیستند و تاثیر بسزایی در هر مسابقه دارند، پس با دقت انتخاب کنید!

در مسابقات TSD هدف شما رسیدن از نقطه A به نقطه B است و این امر آنقدر که فکر می‌کنید آسان نیست. هیچ نقشه‌ای پیش روی شما گذاشته نشده و هیچ چیز در مورد مسیری که باید طی کنید نمی‌دانید؛ تنها کمک شما نقشه خوانی است که کنار شما نشسته و با زبان خاصی مسیر پیش روی شما را توصیف می‌کند. باید به کمک علامت‌هایی که روی صفحه ظاهر می‌شوند و حرف‌های نقشه خوان، هرچه سریع‌تر خود را به مقصد برسانید و همانطور که گفته شد، این اصلا کار آسانی نیست؛ ممکن است مسیری که باید طی کنید، از میان یک جنگل انبوه و تاریک عبور کند و یا بسیار باریک و ناهموار باشد، حتی ممکن است بسته به وضعیت آب و هوا، برای رانندگی چندان مناسب نباشد. نمی‌توانید تا ته دکمه گاز را فشار دهید و با حداکثر سرعت رانندگی کنید یا برای توقف کردن یکدفعه‌ای انگشت خود را روی دکمه ترمز بگذارید، بلکه باید دقت و حوصله بسیاری به خرج دهید. این ویژگی باعث می‌شود همیشه در حین رانندگی هراس داشته باشید و مانند راننده‌ای که در یک مسیر ناشناخته قرار دارد، هیچ کار عجولانه‌ای انجام ندهید. و با توجه به اینکه ترک‌ها متنوع هستند و هرکدام در مکان متفاوتی قرار دارند(از جنگل‌های سرسبز و انبوه نیوزیلند گرفته تا دره‌های خطرناک و زیبای اسپانیا) هیچوقت از آن‌ها خسته نمی‌شوید.

اما واقعا جای تاسف دارد که کنترل بیش از حد دشوار بازی گاهی اوقات نمی‌گذارد از گیم پلی آن به اندازه کافی لذت ببرید. DR 2.0 این نوع مسابقات را عالی شبیه سازی کرده و در انتقال حس به بازیکن اصلا کم نمی‌آورد، اما کنترل اتومبیل‌ها زیادی پیچیده است؛ به این معنی که نمی‌توان همیشه آن‌ها را در جاده اصلی نگه داشت و از اصابت آن‌ها به اشیاء اطراف جاده جلوگیری کرد. کنترل اتومبیل‌هایی که سرعت کمتری دارند تقریبا راحت است، اما اگر ماشین پر سرعتی را انتخاب کنید، در مسابقات چندان موفق نخواهید بود و به دست آوردن مقام اول در آن‌ها به امری تقریبا غیر ممکن تبدیل می‌شود. البته اگر زیاد تمرین کنید، می‌توانید تا حدی به کنترل بازی مسلط شده و حداقل مقام دوم را به دست آورید!

و اما رالی کراس؛ در مسابقات رالی کراس شما تنها نیستید و با دیگر راننده‌ها در یک پیست، مسابقه می‌دهید. اینجا دیگر هیچ نقشه خوانی کنار شما ننشسته، فقط یک نفر از اعضای تیمتان، از طریق بی سیم شما را راهنمایی می‌کند و می‌گوید بهتر است چه کاری را انجام دهید و از چه کاری پرهیز کنید. این مسابقات هم قوانین و دشواری‌های خاص خود را دارند؛ اگر زیاد با دیگر ماشین‌ها برخورد داشته باشید، برای مدت طولانی خارج از جاده پیست رانندگی کنید یا به محیط اطراف اصابت کنید، علاوه بر اینکه میزان پایداری اتومبیل شما کاهش پیدا می‌کند، جریمه زمانی نیز برای شما در نظر گرفته می‌شود. لازم به ذکر است که هوش مصنوعی دیگر راننده‌ها به شدت بالاست و گاهی اوقات کارهای ظالمانه‌ای در حق شما انجام می‌دهند. درست همانند مسابقات TSD، اینجا هم مدام استرس دارید و نگران این هستید که نکند با یک حرکت اشتباه تمام زحماتتان بر باد برود.

برخلاف دیگر عناوین ریسینگ که به شما رحم می‌کنند و راحت بودن را به طبیعی بودن ترجیح می‌دهند، DR 2.0 بسیار واقعی عمل کرده و اصلا از اینکه اعصاب بازیکن را بهم بریزد ترسی ندارد و بی رحمانه با شما رفتار می‌کند. طبیعی و سخت بودن بازی نقطه ضعف نیست، اما کنترل بیش از حد دشوار به تجربه بازیکن آسیب وارد می‌کند، مخصوصا در بازی مثل DR 2.0 که گیم پلی بسیار دوست داشتنی دارد. هر مسابقه سرشار از هیجان و لذت است و اگر کنترل نا مناسب بازی را در نظر نگیریم، جزئیات گیم پلی آنقدر خوب پیاده سازی شده که گاز دادن، ترمز کردن یا چپ و راست رفتن با اتومبیل واقعا احساس می‌شود و هیچگاه با خود فکر نمی‌کنید که فقط در حال فشار دادن چند دکمه یا چپ و راست کردن آنالوگ دسته هستید(مخصوصا اگر از نمای داخل ماشین بازی را تجربه کنید).

مشکل دیگری که بازیکن را آزار می‌دهد این است که با وجود کنترل پیچیده، المان‌های گسترده و انتخابات نسبتا عمیق، بازی هیچ راهنما و بخشی آموزشی درست و درمانی ارائه نمی‌کند. کسانی که با سری Dirt آشنایی لازم را دارند یا حداقل اولین نسخه Dirt Rally را تجربه کرده‌اند، شاید با مشکل خاصی مواجه نشوند؛ اما تازه کاران خودشان باید همه چیز بازی را به مرور زمان فرا گیرند و با توجه به اینکه بازی به طور کلی پیچیدگی بسیاری دارد، فرا گرفتن همه چیز آن واقعا زمان بر و خسته کننده است.

واقعا باید Codemasters را به خاطر نحوه صداگذاری بازی و جزئیاتی که در این بخش قرار داده‌اند، تحسین کرد. صدای بلند موتور ماشین وقتی که پدال گاز را تا ته فشار می‌دهید، صدای کمک فنر زمانی که ماشین محکم به زمین برخورد می‌کند، صدای زیبای دریفت کردن ماشین‌ها و بسیاری از افکت‌های صوتی دیگری که در طول بازی می‌شنوید همه فوق العاده هستند و به غرق شدن شما در بازی کمک می‌کنند. هرچقدر از صداگذاری بازی تعریف کنم باز هم کم است. حتی تن صدای نقشه خوان زمانی که سرعت ماشین را زیاد می‌کنید، متفاوت می‌شود و زمانی که از جاده‌های ناهموار عبور می‌کنید، می‌توانید لرزش را در صدای او احساس کنید.

بجز موسیقی‌هایی که داخل منوی بازی شنیده می‌شود، موسیقی دیگری برای بازی ساخته نشده؛ به این معنی که در حین رانندگی بجز افکت‌های صوتی و صدای نقشه خوان یا راهنمایتان، هیچ صدای دیگری را نمی‌شنوید و از نظر من این یک نکته مثبت است، چراکه بجز این صداها لازم نیست چیز دیگری را بشنوید. شاید در بازی مثل فورزا موسیقی لازم باشد، چرا که حس و حال فورزا کاملا متفاوت است. اما شبیه سازی مثل DR 2.0 که تلاش می‌کند تا حد ممکن رئال باشد، به هیچ موسیقی احتیاج ندارد.

و در آخر باید بگویم واقعا خوشحال شدم وقتی دیدم هنوز هم سازندگانی هستند که گرافیک را فدای نرخ فریم می‌کنند؛ البته منظورم این نیست که گرافیک بازی افتضاح است! نه، اصلا؛ اتفاقا افکت‌های تصویری زیبا طراحی شده و بافت‌ها با وجود ساده بودن، به اندازه کافی خوب هستند. مهم نیست که در تاریکی شب با چراغ‌های روشن جلوی ماشین رانندگی می‌کنید یا زیر نور آفتاب، نور پردازی بازی بسیار خوب انجام شده و زیبایی آن را افزایش می‌دهد. از دیگر جزئیات گرافیکی می‌توان به گل و لای جاده‌های خاکی هنگامی که باران می‌بارد، گرد و خاکی که ماشین شما به پا می‌کند و یا طراحی طبیعی داخل ماشین‌ها اشاره کرد. اما با وجود این جزئیات، گرافیک بازی خیلی خارق العاده نیست و دوباره می‌گویم، این هیچ ایرادی ندارد. شبیه سازی مثل DR 2.0 باید گیم پلی روانی داشته باشد و همینطور نیز است. بازی بر روی تمامی پلتفرم‌ها با نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا می‌شود و اجازه می‌دهد که شما نهایت لذت را از گیم پلی ببرید.

Dirt Rally 2.0 ممکن است به خاطر سختی بیش از حدش بازی همه پسندی نباشد، اما بدون شک یکی از بهترین عناوین شبیه سازی است که تا به حال ساخته شده؛ و اگر کنترل آن کمی بهتر پیاده سازی شده بود، می‌توانست حتی به بهترین عنوان مسابقه‌ای نیز تبدیل شود. با این حال، من این عنوان را به تمامی دوستدارن ژانر ریسینگ پیشنهاد می‌کنم و می‌دانم که مورد پسند آن‌ها واقع خواهد شد. DR 2.0 عنوانی است که صبر و حوصله بسیار زیادی می‌طلبد، اما مطمئن باشید که گیم پلی دوست داشتنی و یا حتی صداگذاری محشر آن ارزش صبر و حوصله شما را خواهند داشت.