ستیز با عالمان بی عمل
وجود برخی متدینین نادان و مقدس مآب و عالمان بی عمل و انسان های ضعیف الایمان از مشکلاتی است که همواره جبهه حق را تهدید می کند. این گونه افراد با داشتن ظاهری آراسته و عوام فریب، در کوران حوادث و بحرانهای سخت جامعه، ناخواسته دل به اهل باطل می سپارند و به ستیز با طرفداران حق بر می خیزند.
گرچه در عرصه های مختلف از دفاع از دین و پیروی از فرهنگ آسمانی دم می زنند اما در هنگام امتحان به مخالفت با حجّت الهی اقدام کرده و نغمه های موافقت با جبهه باطل ساز می کنند.
پیشوای پنجم شیعیان از این واقعیت در عصر ظهور خبر داده و مخالفت برخی از اهل مسجد و نمازگزاران را با حضرت مهدی علیه السلام بیان نموده و فرمود:
هنگامی که صاحب الامرعلیه السلام بر طبق احکام الهی و سنّت پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم حکم کند، گروهی از مسجد بیرون آمده و آهنگ مقابله و جنگ با آن حضرت را خواهند کرد.
امام عصرعلیه السلام نیز به یارانش دستور می دهد که این دینداران مقدس نما را دستگیر کرده و به کیفر اعمالشان برسانند. یاران مهدی علیه السلام آنان را در محلّه تمّارین (خرمافروشان) کوفه دستگیر نموده و به قتل می رسانند و این، آخرین گروهی است که بر قائم آل محمّدعلیه السلام خروج می نمایند.
علی علیه السلام نیز در راستای این سخن از وجود عالمان بی عمل و مقدّس نما در میان دشمنان حضرت مهدی خبر داده و به مالک بن ضمره فرمود:
ای مالک! هنگامی که قائم ما قیام کند، هفتاد تن از عالمان بی عمل را که بر خدا و پیامبرش صلی الله علیه وآله وسلم دروغ بسته و در میان شیعیان اختلاف و دو دستگی ایجاد نموده اند، از میان صفوف مردم بیرون کشیده و همه را به قتل می رساند.